Udokumentowanie wyceny niepełnowartościowych zapasów towarów

Jesteśmy spółką zajmującą się sprzedażą dachów i akcesoriów wykończeniowych. Po przeprowadzonej inwentaryzacji okazało się, że część zapasów jest niepełnowartościowych, bowiem utraciły swoją wartość użytkową. W jaki sposób udokumentować wycenę takich zapasów?

Po przeprowadzonej inwentaryzacji komisja inwentaryzacyjna sporządza protokół z rozliczenia różnic inwentaryzacyjnych, w którym przedstawia wnioski, co do sposobu ich rozliczenia. Protokół ten zatwierdza kierownik jednostki. Na jego podstawie księgowy rozlicza różnice inwentaryzacyjne w księgach rachunkowych. Protokół wyceny zapasów niepełnowartościowych może zatem stanowić załącznik do protokołu rozliczenia różnic inwentaryzacyjnych lub jako samodzielny dokument stanowić podstawę do rozliczenia różnic jakościowych w księgach rachunkowych. Wzór takiego dokumentu oraz opis sytuacji, w jakich się z niego korzysta, powinien wynikać z instrukcji inwentaryzacyjnej sporządzonej przez jednostkę. Oceny jakościowej przydatności zapasów powinien dokonać w jednostce zespół spisowy, komisja inwentaryzacyjna lub inny odpowiednio do tego przygotowany zespół powołany przez kierownika jednostki.

Protokół wyceny zapasów niepełnowartościowych może zawierać m.in. następujące elementy: wykaz zapasów podlegających wycenie, tj. symbol indeksu, nazwę składnika zapasów, jednostkę miary, numer arkusza spisowego zapasów niepełnowartościowych, jednostkową cenę ewidencyjną, wartość ewidencyjną. Ponadto powinien znaleźć się w nim także stopień uszkodzenia (zniszczenia) zapasów, określony np. procentowo, a także być wyszczególniona aktualna cena sprzedaży netto możliwa do uzyskania, ustalona w ramach oględzin oraz wartość po obniżce i różnica wartości przed i po obniżce. Co więcej, w protokole prezentuje się przyczyny utraty wartości oraz proponowane przeznaczenie zapasów.

Na podstawie sporządzonego protokołu wyceny zapasów niepełnowartościowych dokonuje się w księgach rachunkowych odpisów aktualizujących wartość częściowo uszkodzonych towarów oraz wyksięgowuje się z ewidencji bilansowej towary, które nadają się tylko do utylizacji.