Ewidencja wpłaty należności do kasy walutowej, a następnie z kasy na rachunek walutowy

W lutym 2022 r. otrzymaliśmy bezpośrednio do kasy walutowej zapłatę za należność wyrażoną w euro od kontrahenta z Niemiec za sprzedane towary. Walutę tę następnie kasjer wpłacił na nasz rachunek walutowy w banku. Jakie kursy waluty należy zastosować do wyceny tych operacji oraz jak je zaksięgować?

Zgodnie z art. 30 ust. 2 ustawy o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r. poz. 217 ze zm.) w zależności od charakteru operacji gospodarczych wyrażonych w walutach obcych w księgach rachunkowych ujmuje się je i wycenia na dzień ich przeprowadzenia w następujący sposób:

1) w przypadku sprzedaży lub kupna walut oraz zapłaty należności lub zobowiązań wycena następuje po kursie faktycznie zastosowanym w tym dniu, wynikającym z charakteru operacji,

2) w razie zapłaty należności lub zobowiązań, jeżeli nie jest zasadne zastosowanie kursu faktycznego, a także w przypadku pozostałych operacji, wyceny dokonuje się po kursie średnim ogłoszonym dla danej waluty przez NBP z dnia poprzedzającego ten dzień.

Zapłatę należności bezpośrednio do kasy walutowej przelicza się na złote po kursie średnim NBP z dnia poprzedzającego dzień otrzymania tej należności (nie jest możliwe zastosowanie kursu faktycznego, gdyż przy przekazaniu waluty do kasy walutowej jako zapłaty należności nie dochodzi do sprzedaży lub kupna waluty). Na operacji tej mogą powstać różnice kursowe, gdy kurs waluty zastosowany do wyceny należności na dzień jej powstania różni się od kursu przyjętego przy wycenie należności w dniu jej otrzymania. Zasadniczo dodatnie różnice kursowe odnosi się do przychodów finansowych, a ujemne do kosztów finansowych.

W sytuacji gdy otrzymana do kasy waluta jest następnie wpłacana do banku na rachunek walutowy, rozchód tej waluty z kasy i jej wpływ na konto wyceniane są według kursu historycznego, tj. kursu, po jakim uprzednio wyceniono walutę przy przyjęciu jej do kasy. Do wyceny waluty można w tym przypadku stosować jedną z metod wymienionych w art. 34 ust. 4 pkt 1-3 ustawy o rachunkowości, tj.: 

• metodę FIFO - rozchód waluty wycenia się na podstawie kursów najwcześniejszych wpływów do kasy; jeśli rozchód będzie większy niż wielkości pierwszego wpływu, do wyceny pozostałej części rozchodu przyjmuje się kurs z kolejnego następującego po nim wpływu,
•  metodę LIFO - rozchód waluty odbywa się począwszy od kursów z najpóźniejszych wpływów; gdy rozchód jest większy od wielkości ostatniego wpływu, wyceny pozostałej części dokonuje się według kursu z wpływu bezpośrednio poprzedzającego, 
• kurs przeciętny - rozchód waluty wycenia się na podstawie średniej ważonej kursów ustalanej przy każdym kolejnym wpływie waluty do kasy.

Przy przemieszczeniu waluty z kasy do banku nie powstaną różnice kursowe, ponieważ na rachunek walutowy wpływa taka sama ilość waluty i o takiej samej wartości wyrażonej w złotych, jaka została wypłacona z kasy walutowej.

Księgowania