Kryteria zaliczenia nieruchomości do inwestycji

Przez inwestycje rozumie się aktywa posiadane przez jednostkę w celu osiągnięcia z nich korzyści ekonomicznych, wynikających z przyrostu wartości tych aktywów, uzyskania przychodów w formie odsetek, dywidend (udziałów w zyskach) lub innych pożytków, w tym również z transakcji handlowej. W szczególności są to aktywa finansowe oraz te nieruchomości i wartości niematerialne i prawne, które nie są użytkowane przez jednostkę, lecz są posiadane przez nią w celu osiągnięcia tych korzyści (por. art. 3 ust. 1 pkt 17 ustawy o rachunkowości). Do nieruchomości inwestycyjnych można zaliczyć m.in.: budowle, budynki, lokale stanowiące odrębną własność, spółdzielcze prawa do lokali, grunty, czy prawa użytkowania wieczystego grantu.

Nieruchomości inwestycyjne to zatem takie nieruchomości, które przynoszą jednostce korzyści ekonomiczne. Krajowy Standard Rachunkowości nr 4 "Utrata wartości aktywów" (KSR nr 4) definiuje przyszłe korzyści ekonomiczne jako tkwiący w danym składniku aktywów lub grupie aktywów wymierny potencjał przyczyniania się w jednostce posiadającej (kontrolującej) ten składnik, indywidualnie lub wspólnie z innymi składnikami aktywów, do:

• powstawania i zbywania produktów (wyrobów, usług) i towarów stanowiących przedmiot działalności operacyjnej jednostki oraz utrzymywania inwestycji, z których jednostka, na podstawie uzasadnionych przesłanek, może oczekiwać przyszłych wpływów środków pieniężnych, lub
• ograniczania przyszłych operacyjnych wydatków pieniężnych, lub
• zamiany aktualnej jego formy na przyszłe wpływy środków pieniężnych, także wtedy, gdy można przewidywać łańcuch kolejnych zamian jednej formy składnika aktywów na inne, jednak z perspektywą wpływu, w końcowym ogniwie, środków pieniężnych,
• zmniejszania wydatków z tytułu przyszłej spłaty aktualnych lub przyszłych zobowiązań jednostki.

KSR nr 4 definiuje również przyszłe korzyści ekonomiczne netto. Są to prognozowane wpływy środków pieniężnych potencjalnie związane odpowiednio z danym składnikiem aktywów lub z grupą aktywów, pomniejszone o prognozowane wydatki środków pieniężnych warunkujące wypracowywanie przez ten składnik lub przez grupę aktywów prognozowanych wpływów środków pieniężnych.

O zakwalifikowaniu danej nieruchomości do inwestycji decyduje cel nieruchomości, na jaki będzie ona przeznaczona. Celem tym może być uzyskanie korzyści w postaci np. wzrostu wartości nieruchomości, czy pożytek z najmu. O zaliczeniu nieruchomości do inwestycji nie decyduje sposób pozyskania tej nieruchomości (nabycie, wytworzenie własnymi silami, wniesienie aportem, czy przekwalifikowanie ze środków trwałych).