Korekta wyniku finansowego o wartość amortyzacji

Powszechnie wiadomo, że główną różnicą pomiędzy zyskiem netto a przepływem pieniężnym są te kategorie kosztów, które nie generują wydatków. Spośród tych kosztów, najistotniejszym jest amortyzacja, którą można określić jako koszt stanowiący równowartość okresowego umorzenia niektórych elementów majątku trwałego, wynikający z ich zużycia fizycznego. Innymi słowy, jest to równowartość zużycia danego składnika aktywów, wynikającego z jego eksploatacji w danym okresie. Korekta ta jest oczywista i nie wymaga głębszego uzasadnienia - amortyzacja nie wiąże się z wydatkami gotówkowymi. W szerszym jednak zakresie, wielookresowym, można amortyzację pośrednio przypisać do przepływu pieniężnego.

Przykład ten obrazuje, że jednostka odzyskuje poniesione wcześniej nakłady na nabycie maszyny w postaci korekty wyniku finansowego netto o wartość amortyzacji. W większości przypadków, amortyzację poprzedzą bowiem nakłady finansowe na nabycie lub wytworzenie środka trwałego, zatem w długookresowej perspektywie możemy tę korektę analizować, jako zwrot wcześniej poniesionych wydatków inwestycyjnych. Prawidłowe odczytywanie danych o dokonywanych wydatkach na nabycie aktywów trwałych niesie za sobą również informację pozwalającą na prognozowanie. Weryfikując kierunki zmian w środkach trwałych jednostki oraz przepływy z działalności inwestycyjnej poniesione na środki trwałe, można prognozować jakie nadwyżki gotówkowe z tytułu amortyzacji jednostka uzyska w przyszłych okresach.

Należy również zwrócić uwagę na amortyzację tych składników majątku trwałego, których jednostka nie wykorzystuje na własne potrzeby, a uzyskuje z nich dochody w inny sposób - określanych w rachunkowości mianem inwestycji długoterminowych. W świetle art. 3 ust. 1 pkt 32 lit. b) i c) ustawy o rachunkowości, koszty i przychody związane z utrzymywaniem i zbyciem nieruchomości zaliczanych do inwestycji, należy ująć jako pozostałe koszty lub przychody operacyjne.

Zatem, jeśli jednostka przyjęła do wyceny niefinansowych inwestycji długoterminowych zasady stosowane dla środków trwałych (por. art. 28 ust. 1 pkt. 1a ww. ustawy), to również odpisy amortyzacyjne powinny być odnoszone w poczet pozostałych kosztów operacyjnych. Koszty te również wypływają na wynik finansowy netto, będą więc stanowić korektę w metodzie pośredniej - wykazywaną w pozycji amortyzacji.

Uwaga: Korektę z tytułu amortyzacji wykazuje się zawsze ze znakiem dodatnim, co oznacza, że przy sporządzaniu rachunku przepływów pieniężnych metodą pośrednią do wyniku finansowego dodać należy wartość amortyzacji.