Rozliczanie różnic kursowych z wyceny bilansowej na przykładzie różnic powstałych na rozrachunkach

Stosując tę metodę rozliczania różnic kursowych jednostka na dzień 1 stycznia roku następnego stornuje (wyksięgowuje) różnice kursowe ustalone na dzień bilansowy z kont rozrachunków (należności i zobowiązań) w korespondencji z kontem, na którym je uprzednio zaksięgowała, np.:

1) przychodów finansowych - jeżeli były to dodatnie różnice kursowe lub

2) kosztów finansowych - jeżeli były to ujemne różnice kursowe.

Zaksięgowanie rzeczywiście zrealizowanych różnic kursowych, ustalonych za okres od momentu powstania należności lub zobowiązań do dnia ich zapłaty, następuje w dniu uregulowania rozrachunków w korespondencji z kontami przychodów lub kosztów finansowych.

Przykład

I. Założenia:

1. Na dzień 31 grudnia 2015 r. jednostka "X" posiadała należność od kontrahenta zagranicznego "A" w wysokości: 10.000 EUR, którą uregulowano 5 stycznia 2016 r.
    
2. Do rozliczania bilansowych różnic kursowych jednostka przyjęła metodę storna różnic kursowych pod datą 1 stycznia roku następnego.
    
3. Dla celów podatkowych jednostka rozlicza różnice kursowe, tzw. metodą podatkową.
    
4. Wycenę należności przedstawia tabela.

II. Dekretacja:

III. Księgowania:

Jednostka rozlicza różnice kursowe metodą podatkową, zatem do ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym w roku zapłaty rozrachunków uwzględni zrealizowane dodatnie różnice kursowe w kwocie: 487 zł.

W takim przypadku, figurujące na koncie 75-0 w kwocie: 167 zł, storno zarachowanych memoriałowo w 2015 r. różnic kursowych nie wpłynie na rozliczenia podatkowe.

Przy tej metodzie jednostka w dniu faktycznego uregulowania (zapłaty) należności lub zobowiązań wyksięgowuje różnice kursowe ustalone na dzień bilansowy. Następnie (równocześnie) ustala i wprowadza do ksiąg rachunkowych różnice kursowe rzeczywiście zrealizowane, ustalone za okres od momentu powstania należności lub zobowiązań do dnia ich zapłaty w korespondencji z kontami przychodów lub kosztów finansowych. Decydując się na wybór tej metody rozliczania różnic kursowych należy pamiętać, że nie powinno się stornować wszystkich różnic kursowych dotyczących jednego kontrahenta (a zatem jeszcze przed rzeczywistą zapłatą rozrachunków), tylko te różnice kursowe, które przypadają na należności bądź zobowiązania zapłacone.

Przykład

I. Założenia:

1. Na dzień 31 grudnia 2015 r. jednostka "X" posiadała zobowiązanie z tytułu zakupu towarów od kontrahenta zagranicznego "B" w wysokości: 15.000 EUR, które uregulowała 5 stycznia 2016 r.
    
2. Rozchód środków z własnego rachunku walutowego jednostka wyceniła po kursie średnim ogłoszonym przez NBP w dniu poprzedzającym dzień rozchodu.
    
3. Do rozliczania bilansowych różnic kursowych jednostka przyjęła metodę storna różnic kursowych z chwilą faktycznej regulacji rozrachunków.
    
4. W przykładzie pominięto rozliczenie różnic kursowych od własnych środków (tj. powstałych na rachunku walutowym).
    
5. Dla celów podatkowych jednostka rozlicza różnice kursowe tzw. metodą podatkową.
    
6. Wycenę zobowiązania przedstawiono w tabeli.

II. Dekretacja:

III. Księgowania:

Przy rozliczaniu różnic kursowych metodą podatkową, do ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym w roku zapłaty rozrachunków jednostka powinna uwzględnić zrealizowane dodatnie różnice kursowe w kwocie: 847,50 zł.

W takim przypadku, figurujące na koncie 75-0 w kwocie: 1.327,50 zł, storno zarachowanych memoriałowo w 2015 r. różnic kursowych nie wpłynie na rozliczenia podatkowe.

Jednostka może przyjąć zasadę, iż w dniu faktycznego uregulowania (zapłaty) należności lub zobowiązań będzie ujmować w księgach rachunkowych nowego roku obrotowego tylko zrealizowane różnice kursowe ustalone od początku tego roku obrotowego do dnia zapłaty należności lub zobowiązania. W tej metodzie nie dokonuje się storna różnic kursowych z wyceny bilansowej, tylko doprowadza się stan rozrachunku do prawidłowego salda poprzez doksięgowanie odpowiednio dodatnich lub ujemnych różnic kursowych. To rozwiązanie polecamy jednostkom, które wybrały rozliczanie różnic kursowych dla celów podatkowych według przepisów o rachunkowości.

Przykład

I. Założenia:

1. Na dzień 31 grudnia 2015 r. jednostka "X" posiadała zobowiązanie z tytułu zakupu towarów od kontrahenta zagranicznego "B" w wysokości: 35.000 EUR, które uregulowała 7 stycznia 2016 r.
    
2. Rozchód środków z własnego rachunku walutowego jednostka wycenia po kursie średnim ogłoszonym przez NBP w dniu poprzedzającym dzień rozchodu.
    
3. Do rozliczania bilansowych różnic kursowych jednostka przyjęła metodę ewidencjonowania tylko zrealizowanych różnic kursowych ustalonych między kursem z wyceny bilansowej a kursem z dnia zapłaty.
    
4. W przykładzie pominięto rozliczenie różnic kursowych od własnych środków (tj. powstałych na rachunku walutowym).
    
5. Jednostka rozlicza różnice kursowe dla celów podatkowych tzw. metodą rachunkową.
    
6. Wycenę zobowiązania przedstawiono w tabeli.

II. Dekretacja:

III. Księgowania:

Jednostka rozlicza różnice kursowe dla celów podatkowych tzw. metodą rachunkową. W celu ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym w roku zapłaty zobowiązania (tutaj: w 2016 r.) powinna więc uwzględnić w kosztach podatkowych różnicę kursową w kwocie: 1.963,50 zł. Dodatnią różnicę kursową z wyceny bilansowej w kwocie: 269,50 zł jednostka uwzględniła w przychodach podatkowych w 2015 r.