Materiały do pakowania i przygotowania towarów do sprzedaży i wysyłki

Podatnik prowadzi młyn. Wytworzoną mąkę sprzedaje w workach oraz w torbach papierowych. Sprzedaż odbywa się stacjonarnie oraz wysyłkowo. Jak dla celów wpisania do podatkowej księgi kwalifikować worki i sznur do ich wiązania, torby papierowe i nici do ich zszywania, samoprzylepne etykiety umieszczane na torbach (z oznaczeniem rodzaju wyrobu i nazwy firmy), a także kartony do wysyłki, wypełnienia tekturowe i z folii bąbelkowej, taśmę pakową oraz folię stretch? Czy są to koszty podlegające wpisaniu w kolumnie 10 księgi?

W podatkowej księdze w kolumnie 10 można wpisywać koszty zakupu worków i sznurków do ich wiązania oraz toreb papierowych i nici do ich zszywania. Natomiast koszty materiałów zużywanych przy wysyłce, w naszej ocenie, należy wpisywać w księdze w kolumnie 13.

Jak wynika z ust. 10 objaśnień do podatkowej księgi zamieszczonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia, kolumna 10 jest przeznaczona do wpisywania kosztów zakupu materiałów oraz towarów handlowych według cen zakupu. Z tego wynika, że przed wpisaniem kosztów do tej kolumny księgi należy ocenić, czy nabyte towary kwalifikują się do kategorii towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych lub materiałów pomocniczych w rozumieniu określonym w § 3 pkt 1 lit. a-c rozporządzenia. Uwzględniając zawarte tam regulacje, nasuwa się stwierdzenie, że opakowania mogą stanowić:

• towary handlowe - w przypadku gdy są nabywane w celu odsprzedaży i nie mają związku z wyrobem (np. torby foliowe), lub
• materiały podstawowe - gdy opakowania są ściśle połączone z wyrobem (np. puszki, butelki) albo gdy stanowią opakowania wysyłkowe wielokrotnego użytku (np. transportery, palety), a nie kwalifikują się jako środki trwałe.

W tych przypadkach koszty związane z ich zakupem należy wpisywać w księdze w kolumnie 10 "Zakup towarów handlowych i materiałów wg cen zakupu". Natomiast gdy okoliczności wskazują, że opakowania nie spełniają definicji towarów handlowych i materiałów (surowców) podstawowych, wówczas należy koszt ich zakupu ujmować w kolumnie 13 księgi.

W przedstawionym przypadku sytuacja jest zróżnicowana. Uważamy, że opakowania w postaci worków oraz toreb papierowych pozwalają podatnikowi na konfekcjonowanie mąki na potrzeby jej sprzedaży. Biorąc pod uwagę, że wyrobem gotowym jest mąka, opakowania niewątpliwie pozostają ściśle połączone z tym wyrobem. Pozwala to uznać worki, torby papierowe, a także sznurek do wiązania worków i nici do zszywania toreb, za materiały podstawowe w działalności podatnika.

Z kolei samoprzylepne etykiety, choć są zamieszczane na tych opakowaniach w sposób trwały, w naszej ocenie, stanowią pozostały wydatek związany z ogólnym funkcjonowaniem firmy podatnika. Ich rolą jest bowiem oznakowanie wyrobów zgodnie z wymogami przewidzianymi przepisami prawa. To oznacza, że koszty zakupu etykiet podatnik powinien wpisywać w księdze w kolumnie 13 "pozostałe wydatki".

Dotyczy to również kosztów zakupu pozostałych materiałów, o których mowa w pytaniu, czyli opakowań kartonowych, wypełnienia tekturowego i z folii bąbelkowej, taśmy pakowej oraz folii stretch. W przypadku tych materiałów, nie chodzi o ich związanie z wyrobem gotowym w celu wyodrębnienia jego określonej ilości z ogólnej masy. Mamy tu do czynienia z materiałami zużywanymi na potrzeby przygotowania wyrobów do wysyłki, a bezpośredni związek ze sprzedażą określonej partii wyrobu nie uzasadnia twierdzenia, że materiały te są nierozerwalnie złączone z wyrobem. Przez to, że nie stanowią one części wyrobu gotowego, ani nie oddają temu wyrobowi swoich właściwości, nie mieszczą się w zakresie pojęcia materiałów (surowców) podstawowych ani materiałów pomocniczych. W naszej ocenie, jako materiały zakupione w związku z prowadzoną działalnością, koszty ich zakupu należy ująć w kolumnie 13 "pozostałe wydatki".